فرمولسازی
این فرمولسازیها خیلی کمککننده است و ما میتوانیم هرچیزی را داخل فرمول ببریم. یعنی دقیقا مثل ریاضیات و فیزیک، مشکلات و مسائلی که در زندگی برایمان پیش میآید را در آن فرمول قرار داده و حل و فصل کنیم.
فرمول شروع، تسلط، بازخورد، دریافت پاداش و ادامهی مسیر.
مرحلهی اول شروع است و مسئله این است که معمولا در اصل شروع مشکل داریم.
آیا واقعا شروع کردهایم و درگیر موضوع شدهایم؟
نشانهی درگیری درست با درس این است که هر جا میرویم ذهنمان درگیر درس خواندن است؛ البته منظور افکار منفی نیست؛ بلکه افکار مثبت و سازنده است.
یعنی من چه کنم که عملکردم بهتر شود؟
چه کنم که فلان درس را یاد بگیرم؟ و… .
بعد از اینکه این درگیری اتفاق میافتد، فرد ممارست میکند، تمرینهای پیگیر انجام میدهد، وقت میگذارد و جزئی از هویتش میشود، بدون تردید در آن زمینه تسلط پیدا میکند. جز موارد نادری مثل اسیبهای مغزی که شاید یک درصد هم در شما وجود نداشته باشد.
پس همه شما میتوانید در درسهایتان به سطح خوبی برسید. اگر در درسی ضعیف هستید به این علت است که روی آن کار نکردهاید و اگر شروع کنید، وقت بگذارید، درگیر شوید و پیوستگیتان را حفظ کنید، به تسلط میرسید.
دیدگاهتان را بنویسید