چرا ما علیرغم تواناییِ فوقالعاده مغزمان بعضی مطالب یا اسمهارا فراموش میکنیم؟
اگر مطلبی خوب حفظ شود، باید در ذهن و حافظه بماند و به همین دلیل اهمیت موضوعی که قرار است حفظ کنید و ارتباط ذهنی که با آن مطلب برقرار میکنید هم مهم هستند.
فروید در کتاب روانشناسی فراموشی در مورد فراموشی اسامی خاص سه مورد را بررسی میکند:
نوعی گرایش به فراموشی اسم در انسان:
یعنی موقع حفظ کردن، ارتباط ذهنی با آن مطلب برقرار نمیشود و این میتواند به دلیل میل انسان به تباهی باشد. انگار که انسان به این زوالِ حافظه تمایل دارد و حتی خودش هم متوجه نیست.
فرآیندسرکوبی:
ممکن است زمانی که چیزی در ذهنمان هست، همزمان در حالِ به یاد آوردن چیزهایی باشیم که اصلا با مطلبی که الان در حال حفظ کردنش هستیم مرتبط نباشند؛ و این باعث سرکوب اطلاعات قبلی و عدم توجه به مطلبِ فعلی میشود.
امکان تداعی خارجی بین این اسم و عنصری که به تازگی سرکوب شده است:
یعنی هنگام تداعی کردنِ مسائل با تصویرسازی، کدسازی، فیش نویسی و… مشکلی وجود داشته که باعث شده مطالب خوب حفظ نشوند.
موضوع حافظه فرآیندی بسیار حرفهای و مهمی است.
دیدگاهتان را بنویسید