دوره اکد
مهم ترین آثار هنری بر جای مانده از تمدن اکد، سردیس حکمران اکدی و لوح پیروزی نارامسین هستند.
به دلیل اهمیت زیاد به پادشاه و فرمانروا تمثال شاهان این دوره بیشتر یافت شده است.
معمولاً پیکره های بزرگ اندازه را با اصول چکش کاری می ساختند.
تفاوت با آشور در سربند اشت.
سردیس حکمران اکدی:
▫️سردیس حکمران اکدی از جنس مفرغ و به روش ریخته گری است.
▪️چهره پادشاهی قدرتمند و با ابهت را مجسم می کند.
▫️رعایت تناسبات و طبیعت گرایی در چهره پادشاه مشخص است.
▪️می توان از آن به عنوان اولین سردیس ناتورالیستی جهان یاد کرد.
▫️چشمان بزرگ و ابروان پیوسته
▪️لب های حساس
▫️وحدت شکل های طبیعی و غیر طبیعی که وجه مشترک همه ی هنرها بین النهرین است، در سردیس فرمانروای آکدی وضوح بیشتری دارد.
لوح پیروزی نارامسین:
▫️لوح پیروزی نارامسین نوه سارگون اکدی از جنس سنگ آهک است.
▪️متعلق به نیمه نخست هزاره سوم قبل از میلاد.
▫️نمونه ای از نقش برجسته روایی است که در آن پیروی از میثاق های کهن با تدابیر جالبی برای توصیف پیروزی شاه بر دشمن توأم شده است.
▪️کشف شده در شوش توسط دمرگان.
▫️اولین نقش برجسته روایتگر تاریخ هنر دانست.
▪️وجود پرسپکتو مقامی (بزرگتر نشان دادن نارامسین)
▫️رعایت اصل تقابل و اصل ایستایی متعادل (روش قراردادی نمایش تصویر)
▪️کلاه شاخدار بر سر نارامسین نشانه خدایی بودن و الوهیت پادشاه است.
▫️تأکید بر قدرت پادشاهی دارد.
▪️تکیه بر احساس و بینش شخصی هنرمند دارد.
▫️دو خورشید در بالای لوح بالاترین مقام نیک بختی را برای یک شاه نشان می دهد.
▪️دو خورشید در بالای لوح نماد خدای شمش (ایزد خورشید) و ایشتار (ایزد جنگ) است.
▫️دشمنان همه در پایین پای نارامسین به تضرع و شکست افتاده اند.
▪️تمامی نمادها در جهت تثبیت و تجلیل از مقام پادشاه است.
دیدگاهتان را بنویسید