اگر بخواهیم در مورد انگیزه حرف علمی بزنیم نه حرفهای سطحی، شاید پنجاه سال هم که همایش بگذاریم و حرف بزنیم باز به یک نتیجهگیری واحد نرسیم.
لذا انتظار کمالطلبانهای که با شرکت در این همایشها به نتیجهی نهایی برسید، و سپس شروع بکنید، وجود ندارد. بلکه قرار است فعلا درگیر باشیم و فقط فکر کنیم که به چه چیزی میخواهیم برسیم.
دو قانون مهم که در مسیر هر هدفی باید به آن آگاه باشیم:
دشواری شروع:سختی در تمامی مسیر هست ولی وقتی کاری را مکررا انجام میدهیم و به یک مهارتی میرسیم، با اینکه این سختی همچنان وجود دارد ولی به ما نمود نمیکند.
و برایمان خیلی روتین و حتی تبدیل به یک کار هیجان انگیز میشود.
ولی اگر همان کار را یک نفر بخواهد شروع کند، به او خیلی سخت میگذرد. لذا مسیر همواره سخت و دشوار است اما با بالا رفتن مهارت دیگر متوجه آن نمیشویم.
دیدگاهتان را بنویسید