آنچه که به‌صورت یک مانع سر راه شما قرار می‌گیرد، باور به سبک یادگیری (learning style) ثابت است که به‌صورت فراگیرتری در روانشناسی معاصر تحت عنوان سبک شناختی (cognitive style) مطرح است.
باور اشتباه این است که هر انسانی سبک یادگیری و سبک شناختی خاص خودش را دارد، و اگر در سبک نامناسب شروع به تحصیل کند و به آن شیوه بیاموزد، یادگیری‌اش عمقی نمی‌شود.
در یک مقاله مروری، ۷۱ سبک مختلف یادگیری نام برده شده است.
مثلاً بعضی افراد خیلی بصری‌اند و دوست دارند آن چیزهایی که می‌خوانند را تجسم کنند، درحالی‌که گروهی دیگر می‌گویند برای اینکه یاد بگیریم باید نکات را بنویسیم یا راه برویم و با خودمان حرف بزنیم.
از طرفی بعضی افراد رویکرد تصادفی (random) دارند. یعنی از هرجا که کتاب را باز کنند، می‌توانند بخوانند.
درمقابل یک سری افراد سبک یادگیری ترتیب‌گرایانه (sequentialist learning) دارند و می‌گویند ما باید از اول شروع کنیم و حتی مقدمه را هم بخوانیم و جلو برویم. اگر قسمتی را نخوانیم و از آن رد شویم گیج می‌شویم.
دنبال پیدا کردن سبک یادگیری خود نباشید.
جفری هلمز و مجموعه‌اش طی بررسی‌هایی متوجه شدند که سبک یادگیری برای هر انسان متنوع و سیال است و افراد از یک سبک به سبکی دیگر حرکت می‌کنند. و درواقع کسی هم قرار نیست به شما بگوید سبک یادگیری ایده‌آل چه هست. سبک یادگیری مانند ذائقه است.
برای مثال ممکن است مدتی بخواهید شنیداری مطالب را یاد بگیرید، مدتی دیگر دوست داشه باشید چشم‌هایتان را ببندید و آن را تجسم کنید و یا راه بروید و برای خودتان توضیح بدهید و… .
این نکته برای این است که بتوانید یادگیری‌تان را عمق ببخشید.
دیدگاهتان را بنویسید