در این زمان که فقط چند ماه از سال تحصیلی می‌گذرد و تسلط کافی روی مطالب ندارید، تا حدی این بی‌دقتی‌ها طبیعی هستند.

هنگامی که دانش‌آموز از ۳۰ تست، در ۵ تست بی‌دقتی می‌کند، این میزان بی‌دقتی‌ نیز طبیعی است.

بخشی از بی‌دقتی‌ها به علتِ عدم تسلط است؛ عدم تسلط روی متن اصلی پرسشِ تستی یا حواشی پیرامون آن. برای مثال حواشی پیرامون در درس ریاضی، محاسبات سریع است. ممکن است که در محاسبات، مهارت نداشته باشید و به همین علت، اشتباه و بی‌دقتی می‌کنید.

یک راهکار این است که بی‌دقتی‌هایتان را بنویسید و آن‌ها را نشاندار و هایلایت کنید تا متوجه شوید: در چه جاهای بی‌دقتی می‌کنید، بی‌دقتی ناشی از عدم مرور بوده است یا قاطی کردن مطالب؟ و…

برای مثال متوجه می‌شوید، دومطلب حفظی شباهت زیادی بهم داشته‌اند و اشتباه کرده‌اید، سپس آن‌ها را برای خود تفکیک می‌کنید. یا در محاسبات و حفظ فرمول‌ها مشکل داشته‌اید و…

نوشتن و آنالیز بی‌دقتی‌ها تا حد زیادی می‌تواند کمک کننده باشد.

هدف ما این است که از بیماری‌پنداری تا حد زیادی دوری کنیم، اما به عنوان نکتهٔ آخر، گاها پیش می‌آید که فرد واقعاً درگیر مسئلهٔ کمبود دقت و توجه (ADD) باشد.

برای مثال، زمانی که فرد از ۳۰تست، در ۱۵تست اشتباه دارد و در طول چندین ماه با وجود نوشتن و هرگونه تمرین و تکرار باز هم در ۱۰_۱۲ تست از ۳۰ تست بی‌دقتی دارد، می‌تواند این مسئله را در نظر داشته باشد و به روانپزشک مراجعه کند.