من بارها گفتم یکی از علل ایجاد اضطراب که به عنوان یک چاه روانی با خشم و عصبانیت و سایر اختلالات ارتباط دارد، خود را محور خلقت دیدن است.

ما که نمی‌توانیم فکر کنیم تمام مشکلات برای ماست.

شما شاید مریض شوی نتوانی بخوانی، فردی دیگر مشکل ناخواسته دیگری برایش بوجود آید و چند روز از درس خواندن فاصله بگیرد.

هر کدام از دانش آموزان زمانی پیش می آید که به نحوی نمی‌توانند بخوانند.

ولی اگر بحث خواسته خود فرد است که خب دوستانی هستند که انتخاب می‌کنند نخوانند و اینجا مسئله متفاوت است.

ما چنین دنیایی نداریم که غیر واقع‌بینانه حرکت بکنیم.
یعنی به انتخاب خود درس نخوانیم و بعد در پی این پرسش باشیم که حالا چه کنیم! قبول می‌شویم یا نمی‌شویم؟!

کنکور یک قانون تلخ جدی دارد که می‌گوید هر کسی بخواند و وقت بگذارد قبول می‌شود، شخصی هم که نمی‌خواند و وقتش را تلف می‌کند قبول نمی‌شود.

ما با ناخواسته‌ها مسئله‌ای نداریم و جبرانش می‌کنیم ولی موضوع ما خواسته‌ها است.