0
0

به‌ خاطرکوتاهی هایی که کردم وبرخلاف توانایی هایم فرصت هایم را از دست دادم، واقعا عصبانی وناراحت ونگران، چون فرصتي که ازدست دادم هیچ گاه برنخواهد گشت؟ وافسوس می خورم، افسوس، همه چیزی که تر ذهنم ساخته بودم به‌ سبب کاهلی ازدست رفت وزحمات گذشته، لطفاً حتماجواب بدید، تاحالابرای شماپیش اومده؟ چیکارکردید؟

  • شما باید برای ارسال دیدگاه شوید
0
0

واقعا نمیدونم چی باید بگم. به شدت ایشون در دره افسردگی سقوط کرده چون ما در گذشته که بریم افسرده میشیم در آینده که بریم مضطرب میشم و آن چیزی که مهم هست یک برنامه ریزی جدی برای آینده و صرفا عمل کنیم در زمان حال .
مشخصه انسان سالم این است که در زمان حال زندگی کند اما نگاهی به آینده هم دارد و برنامه ریزی میکند و به گذشته نگاه نمیکند و آنچه که میخواسته به دست بیاره از گذشته بدست اورده دلیل ندارد به گذشته برگردد
افرادی هم هستند ک جدی و محکم هستند و رو به جلو حرکت میکنند.
چطوری ما میتونیم انقدر ناامیدانه به زندگی نگاه کنیم؟ چقدر میتونیم عملگرایی و واقعیات را فدای گذشته نگری و رفتن و غوطه ور شدن در گذشته بکنیم چه اهمیتی دارد؟
ما اشتباهاتی میکنیم و از آنها درس گرفتیم و به سمت آینده حرکت میکنیم. مگه دیگران اشتباه نکردن مگر دیگران از دست ندادن جط ر یک نفر میتواند فکرش و اندیشش پایین باشه که بخواد این طور به مسائل نگاه بکنه.

  • شما باید برای ارسال دیدگاه شوید
نمایش 1 نتیجه
پاسخ شما
اگر قبلاً حساب کاربری دارید با پر کردن فیلد های زیر یا به عنوان مهمان ارسال کنید.
نام*
ایمیل*
وب سایت