ما که نمی توانیم خودمان را میان یک عالمه کار که شدنی نیست لِه کنیم. این مسئله را با پرسینگ زمانی اشتباه نگیرید!

مدیریت زمان در حالت کلی خوب است ولی اگر موجبِ اضطرابِ نرسیدن به برنامه و کمال پرستی شود، می‌تواند ما را بدبخت کند!

تفکر سیستمی می‌گوید:«شما نمی‌توانید کاری که باید در فشرده ترین حالت ممکن و بر مبنای قانون پارکینسون در یک ساعت انجام شود را در نیم ساعت انجام دهید!»

مدیریت زمان را می‌توان این طور  تعریف کرد:
استفاده از تک تک ثانیه‌ها در راه رسیدن به یک هدف

حالا در این مسیر یک سری مهارت‌ها، تدابیر، فنون و… به میان می‌آیند که می‌توانیم آن‌ها را به کار بگیریم تا سریعتر و با بهره‌وری بالاتر بخوانیم.

به طور کلی مدیریت زمان یعنی این که ما بتوانیم بهترین راهکاری که الان موجود است را با حفظ آرامش خودمان ، انتخاب کنیم و با استفاده از زمان یک نتیجۀ خیلی خوبی کسب کنیم.