اولا اینکه بیماری نیست.
خیال و خیالات و تخیل یک بحثی است مربوط به مرحله پیشاعقلی یعنی مربوط میشه به دوران کودکی شما معمولا تخیل میکنید مربوط میشه به اوایل دوران نوجوانی شما به مرور که شما در دوران نوجوانی از ۱۴ و ۱۵ سالگی یواش یواش میرید بالاتر عنصری به نام عقل خودشو خوب نشون میدهد و طبیعی است مادامی که شما بر اساس عواطف و هیجانات و احساسات و تخیلات عمل میکنید و خب نتیجش میشه احسایات و هیجانات و خشم و ….. لزا ابتدا باید عنصر عقل و منطق و خرد را پیاده کنید. قرار نیست الان شما تمام اعمال و رفتارتون درست باشه. به هر حال شما تازه دارید ورود میکنید به دنیای عقلانیت قطع به یقین اشتباهاتی ام دارید مهم این است که وقتی اشتباه کردید تحلیل و انالیز کنید. ببنید چرا این کارو کردید دیگ تکرار نشه و خود تخریبی هم دست بردارید. و نکته مهم اینه که کار عمل وجود دارد شما انقدر زندگی تون رو با کار خوب و عمل و اقدام پر بکنید که جایی برای تخیل باقی نماند و زمانی که خواستید تخیل کنید سری وارد کاری بشید
و در آخر تخیل را با فکر کردن اشتباه نگیرید ما زمانی نیاز داریم که فکر کنیم که کجا کاریم و باید چه کنیم تخیل اینه که بریم توی دنیای دیگری که واقعی نیست و فکری ام نباشه و هیچ بازدهی ام ندارد و هیچ چیزی برایت نخواهد داشت برنامه ریزی ذهنی یه بحثه تصورات هم یه بحث دیگه ای است