عدم داشتن استمرار و پشتکار در پیشبرد کارها در سال کنکور و مطالعه کنکوری

برنامه ریزی در پیشبرد کارها و زمانبندی صحیح در سال کنکور

در تحقیقات جامعه شناسی در ایران ، آمارها نشان داده است ما ایرانی ها آدمهای دقیقه نودی هستیم، البته این حرف صرفا یک حرف کلیشه ای نیست و کاملا آگاهانه از کشورمان نام میبرم کما اینکه باید اشاره کرد در جامعه شناسی خاورمیانه نیز این موضوع وجود دارد و در جامعه شناسی اروپا یا آمریکا یا در کشورهای پیشرفته ممکن است بدین صورت نباشد یعنی برنامه ریزی تعاون و توسعه ، یک برنامه ریزی بلند مدت باشد البته در سطح کلان در جامعه ایران هم از میان کسانی که به موفقیت دست می یابند، هستند تعدادی که دارای برنامه بلند مدت هستند و از افراد دقیقه نودی به حساب نمی آیند اما بخش عمده ای از افراد جامعه دقیقه نودی عمل میکنند.

مدیریت زمان و پشتکار، رمز موفقیت در کنکور

مفهوم زمان و آن چیزی که باعث پیشرفت، موفقیت و توسعه میشود، متاسفانه در کشور ما وجود ندارد و ما باید با بهبود خودمان در امر مدیریت زمان، اوضاع را تغییر دهیم.

عدم استمرار، پیشرفت، پشتکار در جامعه ایران پررنگ است در عین حال که امیدوار هستیم در یک امید مبهم به سر می‌بریم. پشتکار در زندگی ما به ندرت یافت می شود و انسان هایی هستیم که ۹۹ درصد از راه را می رویم ولی آن یک درصد که تکمیل کننده کار است را انجام نمی دهیم و آن را رها می کنیم.

به نوعی بی حوصلگی به خرج می دهیم در بررسی ها به این نتیجه رسیده اند که مردم ایران متاسفانه به علت تمایل برای سریع پیش بردن کارها و به دست آوردن زودهنگام اهداف، برای برنامه ریزی بلند مدت و به دست آوردن آن در بلند مدت که این یک امر ماندگارتر است، اشتیاقی ندارند و بیشتر میل به این داریم که هدفمان را در لحظه به دست آوریم.

ما باید مشکلاتمان را جدی رفع کنیم یعنی آگاهی پیدا کنیم که به طور مثال آن مشکل را داریم و برای رفع آن اقدام کنیم اما بحثی که مطرح میشود این است که چگونه آن را رفع کنیم؟!

رفع مشکلات در سال کنکور با تلاش و تمرین

با تلاش و تمرین می توان این مشکل را رفع کرد و همچنین داشتن این ذهنیت که چند ماه دیگر تا کنکور فرصت باقی است و بررسی آزمون های آزمایشی ، تا حد امکان رسیدن به بودجه آزمون ها و دوری از حواشی می توان این مشکلات را رفع کرد. منتهی  انجام این کارها نیازمند تلاش زیاد، برنامه ریزی صحیح و ساعت مطالعه بالا می باشد.

به طور مثال داوطلبی که تمام روز خود را صرف فکر کردن به این می کند که کم کاری کرده است یا مسائل شبیه به آن، یا این که مدام سوال می پرسند که آیا می توانیم قبول شویم اگر از الان شروع کنیم؟ و به دنبال نمونه هستند و اگر مورد پیش از این وجود نداشته باشد که بتواند در مدت کم موفق شود، درس نمیخوانند و در این مدت کوتاه هم ذهنشان درگیر مسائل کم اهمیت دیگری است که اگر کسی با بیان انگیزشی و یک سری بازی با کلمات صحبت کند این شخص حتما می تواند ما را تکان دهد.

اما متاسفانه مسائل جامعه شناسی و روانشناسی نمیتواند روی افراد به شدت تاثیرگذار باشد به دلیل تفکر نادرستی که در انسان ها مخصوصاً در کشور ما وجود دارد.