مدیریت زمان؛ یکی از فنون مقابله با پرش های فکری یا اتفاقات عینی مثل وارد شدن سرزده فردی به اتاق است.
معمولا ما میگوییم اگر مسئله، مسئله ای مهم است باید همان موقع حل شود اما مسئله ضروری هیچ‌وقت زیاد طول نمیکشد.
اساسا از دست دادن یک بازه زمانی سه ساعته،دو ساعته یا حتی یک ساعته به صورت مکرر و روزمره ناشی از عدم تعهد ما به زمان و عدم زمان مندی ماست
فرد در ذهن خود به نوعی شرطی شده است و امروز این اتفاق زمان او را میدزدد و روز بعد اتفاقی دیگر.
موضوع بسیار مهم دیگر این است که اگر زمان شما در روز به هر میزان دزدیده شد ، شما مهارت مدیریت زمان ندارید و «این مهارت اکتسابی و تجربی است» و باید برای آن تجربه اندوزی و تجربه آموزی کرد.
مثلا گوش دادن به یک فایل مدیریت زمان ، تجربه آموزی است و زمانی که شما خودتان چیزی را تجربه میکنید، تجربه اندوزی میکنید.
پس اگر مهارت مدیریت زمان شما بالاتر برود، مسلما این آگاهی و فراشناخت را پیدا میکنید که مسائل و پرشهای ذهنی سارق زمان را که نه تنها برای شما بلکه برای یک مدیر کارکشته در زمینه مدیریت زمان هم ممکن است پیش بیاید،کنترل کنید و چه بسا هرکسی که در رده های بالاتر قرار دارد و کارش سنگین تر است، پرش های فکری بیشتری هم پیدا میکند و دزدان زمان بیشتری هم برایش به وجود می آید اما با مهارت آنها را تحت نظر دارد.
🔸راه حل چیست؟
اگر تمامی این موارد را رعایت کردید اما باز هم متوجه شدید که زمانتان در طول روز هدر رفت، بلافاصله یک زمانبندی به طور مجدد تنظیم کنید.
البته بهتر است که قبل از اجرا زمانبندی خیلی دقیقی داشته باشیم و یک «زمان جبرانی» برای برنامه در نظر بگیریم و آنقدر برنامه فشرده چیده نشود که اگر کاملا همه چیز طبق برنامه اجرا نشد، استرس بگیریم و کل برنامه روز یا حتی هفته به هم بریزد.
یک بازه ی حدودی یک ساعته برای آخر روز در نظر بگیرید که اگر اتفاقاتی افتاد بتوانیم آن را جبران کنیم.
یا چیدمان دروس از «از مهم ترین به کم اهمیت ترین» باشد که اگر نتوانستیم همه دروس را مطالعه کنیم، دروس کم اهمیت اجرا نشود و بتوانیم مطالعه آنها را به آخر هفته یا یک تایم جبرانی دیگر موکول کنیم.
به هرحال مسئله این است که زمان در چنگ ما باشد و سعی کنیم بدون اینکه ناامید شویم و بدون اینکه سایر روز ها و زمان ها را از دست بدهیم، سریع با یک مدیریت زمان عالی مشکل را حل کنیم.
