بر اساس تجربه کاری که نشان دهنده این است که همیشه تردیدهایی در کار حتی رتبه های برتر به چشم می خورد. اما دو تفاوت اصلی که با سایرین دارد :
1- دفعات این تفکرات کمتر می باشد 2- مدت زمانی که در آن تفکر سیر می کنند کوتاه است.
به طور مثال زمانی که به این مسئله فکر می کنند سریع با بررسی تمام جوانب منطق را به کار می گیرند و با مشاهده شواهد تنها راه موفقیت را کار کردن می بینند و متوجه می شوند که فکر کردن مسئله ای را حل نمی کند در نتیجه آن افکار را کنار گذاشته و به عمل می پردازد . بالعکس افرادی که نه تنها هرروز بلکه ممکن است در طول روز به این مسائل بیاندیشد در صورتی که تنها راه عمل کردن است که در درواقع بین مجامع اروپایی و آمریکایی به عنوان پراگماتیسم ( پراگماتیست ) از آن نام برده می شود که در حقیقت کسی است که عمل گرا می باشد و با داشتن برنامه ای واحد است ، به سراغ عمل می رود و هر روز برنامه متغیری ندارد ( دارای پشتوانه قوی و غنی است ).
که مسلما به جای فکر کردن و مرتب حرف زدن با ساعات مطالعه بالا و تست زنی زیاد و تنوع درس و… با سنجش توانایی های فردی می توان حال بهتری برای درس خواندن داشت و نتیجه بهتری کسب کرد .
